Xhevat Zhuta: Vargje mallëngjimi nga mërgimtari

Xhevat Zhuta
Nostalgjia më kapi dhe nuk mundem ti kundershtoj, malli është më i fort se unë por ndihem krenar. Qoft me nder ky vendi që na pranoi, mi afoi kushtet për me jetu por u largova nga vëllazer, moter, miqet, shoket dhe dashamiret. U largova nga varret e prinderve, nga obligimi ti kujdesi ato varret, ti vizitoj, tu foli, të jam aty afer.
Malli është si bari, rritet po rritet, dhe sa më shumë kositet bëhet më i madhë. Ne e kositim mallin tu e bind veften, por edhe të tjeret, tu thon, se aty në vendin tondë nuk ka jet, nuk ka ekonomi, nuk na mban vendi dhe cish nuk.Shprehemi negativisht kur njëkohësisht malli po rritet.
Vendi im është i imi, ishte i sterrgjyshit, gjyshit, babes por edhe i imi dhe do jese i djemve te mi dhe fëmive e atyrve.
Suedia nuk është vendi im. Suedia është një stacion e rruges time quajtur jeta, një udhëtim që këthehet aty ku e kam nis.
Jam nis dhe do jam aty ku u nisa.