Kur e kujtoj femijerine time,perpara syve me kalojne ca sekuenca jete si kjo ne foto.
Lojra te panumerta me babin,perrallat qe m’i tregonte para gjumit,shuuume muzike e shume kenge te krijuara per ti kenduar une,rruget me makine per te shkuar tek shkolla e muzikes ne Oher,shetitjet ne natyre per cdo fundjave,udhetimet e gjata per tek studiot e xhirimeve te babit (qe adhuroja ti beja,por qe ndonjehere merzitesha sepse me merrte malli per nenen 😁),ndihma per detyrat e shtepise dhe vetebesimi qe kisha kur shkoja ate dite ne shkolle,nje krenari e papershkrueshme se kisha bere zgjidhjet me te mencura ne matematike apo ne ndonje lende tjeter,pershendetjet tek stacioni i autobusave kur nisesha per ne shkolle …e shuuume,e shuuume te tjera copeza lumturie.
Nese do vazhdoja te shkruaj s’do ndalesha kurre,besomeni.
Lidhja ime me babin mbetet magjia vete edhe sot e kesaj dite,ndonese shpesh here mendimet n’a ndeshen (gje qe e lejon vete babi,sepse mesa duket i pelqen kembengulja ime 😁).
Baba,shok dhe udherrefyesi im i vetem, BABI.
I should write a song for him and sing it with all of my heart.
P.S
Nenes ja kam thene te gjitha me kengen e Lindit,ajo m’ka rrit’ .
Love Venus!
Venera Lumani
