Nga Zakman Dauti-biokimist
Si një biokimist i diplomuar, nuk mund të qëndroj indiferent ndaj faktit që profesioni ynë ende trajtohet si bashkëpunëtor shëndetësor, në vend që të njihemi si punonjës shëndetësor. Kjo është tepër degraduese dhe poshtëruese për të gjithë ne që jemi pjesë e laboratorëve mjekësorë.
Pa biokimistët nuk ka diagnozë, nuk ka terapi, nuk ka ndjekje të sëmundjes dhe as reagim të shpejtë tek pacientët kritikë. Ne jemi ata që qëndrojmë pas ç’do analize të gjakut, urinës dhe materialeve të tjera biologjike, të cilat u mundësojnë mjekëve të vendosin diagnozën e saktë dhe të fillojnë trajtimin e duhur.
Si është e mundur që në shekullin XXI roli i biokimistit të reduktohet në “bashkëpunëtor”, kur çdo ditë mbajmë përgjegjësi të madhe për shëndetin dhe jetën e pacientëve? Pagat tona janë shumë më të ulëta krahasuar me profesionet e tjera shëndetësore, ndërsa puna dhe njohuritë tona nuk vlerësohen.
Kështu nuk ndërtohet sistem shëndetësor, kështu ai shkatërrohet! Kështu demotivohen profesionistët dhe të rinjtë detyrohen të ikin nga vendi!
Ky është një reagim i imi i përgjithshëm, pa hyrë në detaje të përditshmërisë sonë, sepse çdokush që punon apo ka pasur kontakt me mjekësinë laboratorike e di sa e rëndësishme është puna jonë.
Pres përkrahje nga të gjithë kolegët biokimistë, nga të gjithë ata që e njohin vlerën e këtij profesioni, por edhe nga Ministri i Shëndetësisë. Është koha që ky problem të hapet publikisht dhe të zgjidhet!
Kërkojmë të njihemi si punonjës shëndetësorë, me status profesional dhe material të merituar!
Mjaft më me injorim! Është koha për dinjitet për profesionin e biokimistit!
ПРОФЕСИЈАТА БИОХЕМИЧАР, ДЕГРАДИРАНА ВО СОПСТВЕНАТА ДРЖАВА
Како дипломиран биохемичар, не можам да останам рамнодушен на фактот дека нашата професија сè уште е третирана како здравствен соработник, наместо како здравствен работник. Ова е крајно деградирачки и понижувачки за сите нас што сме дел од медицинските лаборатории.
Без биохемичарите нема дијагноза, нема терапија, нема следење на болеста, ниту навремена реакција кај критични пациенти. Ние сме тие што стоиме зад секоја анализа на крв, урина и други биоматеријали, кои на докторите им овозможуваат да постават точна дијагноза и да започнат со соодветен третман.
Како е можно во 21-ви век, улогата на биохемичарот да се сведува на „соработник“, кога секојдневно носиме огромна одговорност за здравјето и животот на пациентите? Платите ни се несразмерно ниски во споредба со другите здравствени професии, а трудот и знаењето не се вреднуваат.
Вака не се гради здравствен систем, вака се руши! Вака се демотивираат стручни кадри и се бркаат младите од државата!
Ова е моја општа реакција, без да навлегувам во детали од нашето секојдневие, бидејќи секој што работи или имал контакт со лабораториската медицина знае колку е важна нашата улога.
Чекам поддршка од сите колеги биохемичари, сите што ја знаат вредноста на нашата професија, како и од Министерот за здравство. Време е конечно ова прашање да се отвори јавно и да се реши!
Бараме да бидеме признаени како здравствени работници, со соодветен професионален и материјален статус!
Доста е од игнорирање! Време е за достоинство на професијата биохемичар!
