Mëngjesi veror në Strugë s’është thjesht një fillim dite — është një ndjesi që të mbetet në shpirt. Gjithçka zgjohet ngadalë, me butësinë e një qyteti që e njeh qetësinë si art. Liqeni i Strugës pasqyron dritën e parë të diellit, ndërsa Drini i Zi rrjedh me ritmin e vet, si një këngë e vjetër që kurrë s’të mërzit, shkruan Struga Ekspres.
Në ato orë të hershme, qyteti duket i pafjalë, por flet me gjithçka: me aromën e ajrit të pastër që vjen nga uji dhe gjelbërimi përreth, me flladin që prek faqen, me kalldrëmet që mbajnë hapat e kujtimeve. Struga ka një mënyrë të heshtur për të të përqafuar — dhe ti ndihesh mirë aty, si në një vend ku gjithçka është në vendin e vet.
Në Strugë, mëngjesi nuk të zgjon — të qetëson.
Lindim Etemi/Struga Ekspres
