Lindim Etemi (Struga Ekspres)
Struga është një qytet me histori, kulturë dhe simbolikë të thellë kombëtare e shpirtërore. Por, jo rrallë, rrugët e saj janë shkelur jo nga ata që bartin vlera, por nga ata që s’i kuptojnë ose s’i respektojnë ato. Fjala “brekëkrisur” nuk nënkupton vetëm dikë pa rregull në veshje, por shpesh është metaforë për sjellje të papërgjegjshme, arrogancë pa substancë, e ndonjëherë edhe për ata që ecin pa dije, pa moral e pa busull shoqërore.
Nëse në Strugë kanë “ecur” brekëkrisurit dhe injorantët, atëherë nuk është vetëm rruga që është shkelur, por edhe dinjiteti i vendit, heshtja e mendjes dhe krenaria e qytetarëve të vërtetë. Kjo është një pasqyrë e kohës ku shpesh, më shumë zë marrin ata që kanë më pak për të thënë dhe më shumë hapësirë marrin ata që dinë më pak të respektojnë.
Në vend që qytetet tona të jenë skena për parakalime të marrëzisë dhe paditurisë, duhet të bëhen tribuna të dijes, kulturës dhe qytetarisë. Sepse Struga dhe çdo qytet tjetër meriton më shumë sesa thjesht zhurmë. Meriton mendim, maturi dhe vizion.
Fatkeqësisht, ky nuk është thjesht një fenomen lokal. Është simptomë e një kohe ku vlerat shpesh përmbysen, ku përçartja ngatërrohet me guximin, dhe vulgariteti ngrihet në piedestal si shprehje “autenticiteti”. Në një shoqëri ku injoranca marshon dhe përbuzet dijetari, ku boja e lyer në fytyrë vlen më shumë se fjala e peshuar, nuk duhet të çuditemi kur brekëkrisurit bëhen model për t’u ndjekur.
E vërteta është se heshtja e njerëzve të mençur ka lejuar zhurmën e boshësisë të bëhet normë. E kur heshtin ata që kanë çfarë të thonë, flasin ata që nuk dinë as çfarë duan. Dhe kjo nuk është thjesht e trishtueshme është alarm.
Është koha të rikthehet dinjiteti në rrugët e qytetit, të rivendoset pesha e fjalës së mençur dhe të mos i lihet hapësira e lirë atyre që e përdorin lirinë si justifikim për çmenduri. Jo çdo hap është përparim, dhe jo çdo zhurmë është jetë.
Lindim Etemi (Struga Ekspres)
