Është një zakon i çuditshëm dhe i lashtë, t’i urosh “shëndet” një personi që teshtin. Është diçka e mirë, sigurisht, një edukatë e mirë. Por pse e bëjmë këtë? Nuk është e lehtë t’i japësh një përgjigje pasi bëhet fjalë për një zakon shumë të përhapur dhe shumë hershme.
Sidoqoftë, në pjesën tjetër të botës, njerëzit reagojnë në mënyra të ndryshme. Jo të gjithë thonë “shëndet” sepse në botën arabe, për shembull, teshtitja konsiderohet si një manifestim pozitiv, i vlerësuar nga Muhamedi. Atje përgjigjen “lavdëruar qoftë Allahu”.
Në Islandë, megjithatë, njerëzit përgjigjen “Zoti të ndihmoftë” në teshtitjen e parë. Nëse ndjek një e dytë, ata thonë “Zoti të dhëntë forcë”. Dhe nëse një e tretë vazhdon, ata thonë “Zoti të dhëntë mbështetje”.
Në Amerikën Latine ndodh pak a shumë në të njëjtën mënyrë: në teshtitjen e parë thonë “Shëndeti”, në të dytën “Para”, në të tretën “Dashuri”, duke përdorur një shkallë pak a shumë bindëse të vlerës morale dhe materiale.
Në gjuhën jidish, është përsëri një mundësi për të bërë shaka. Në teshtinë e parë ata përgjigjen “Për shëndetin”, në të dytën “Për jetën” dhe të tretën “Për shumë vite”.
E bukur është edhe në Serbi, të cilët japin një përgjigje onomatopeje “Pis maco”, që është “largohu, kotele”. Në Vietnam thonë “muoi”, që do të thotë “orizi me kripë”, që është kurimi për të gjitha sëmundjet e fëmijëve. Të bukura, apo jo?
