Bulizim në shkollë, rrjete sociale… është shndërruar në një nga dukuritë më të përhapura që përndjek një numër të madh nxënësish të shkollave të ciklit të ulët dhe të mesëm në Shkup. Hulumtimi i realizuar nga Instituti për të drejtat e njeriut tregon se thuajse dy të tretat e nxënësve në shkollat e mesme në Shkup konfirmojnë prezencën e bulizimit mes bashkëmoshatarëve. Më i theksuari është ai verbal në rrjetet sociale, sesa ngacmimet fizike. Sipas tyre motivi kryesor i bulizimit është pamundësia e viktimës për t’u kundërvënë (si në rastin verbal, ashtu edhe fizik). Hulumtimi e vërteton konstatimin se bulizmi është dukuri e rregullt në jetën e nxënësve të shkollave të mesme në Shkup. Gati dy të tretat e nxënësve të shkollave të mesme besojnë se ka dhunë nga bashkëmoshatarët mes nxënësve në shkollën e tyre dhe rreth një e treta kanë qenë viktima të një forme të dhunës nga bashkëmoshatarët vitin e kaluar. Shumica e përvojave të bullizmit përbëheshin nga fyerjet dhe talljet (59% e nxënësve u përgjigjën për këtë), por numri i atyre që konfirmuan se kishin qenë viktimë e abuzimit fizik nuk ishte i vogël (21%). Megjithëse ngacmimi seksual ndahet si përvojë nga një numër i vogël studentësh, 100% e atyre që u përgjigjën se ishin viktima të një dhune të tillë ishin vajza.
“Shumica beson se vetëm një pjesë e vogël e bulizmit raportohet dhe më së shumti ndodh në shkollën fillore. Ekziston një lidhje e fortë midis gjinisë dhe perceptimit të dhunës së bashkëmoshatarëve, ku vajzat kanë mendimin se bulizmi është më i përhapur në shkollën e tyre. Ngjashëm me diskriminimin, ky fakt mund të jetë ose për shkak të faktit se vajzat kanë më shumë përvojë me bulizmin, ose janë më të vetëdijshme dhe kanë aftësinë të kuptojnë se kur po ndodh. Nxënësit pajtohen se paaftësia e viktimës për të mbrojtur veten është një nga shkaqet kryesore të dhunës së bashkëmoshatarëve dhe kjo përkon plotësisht me sfondin teorik të marrëdhënieve të pushtetit në shoqëri”, thuhet në hulumtim. Por kush i mbron nxënësit? Sipas hulumtimit, mësuesit e njohin mirë fenomenin dhe kanë kapacitetin ta dedektojnë kur ndodh, mirëpo, nga njohja te reagimi e marrja e masave është e dukshme mospërputhja, vërejnë nga IDNJ. Nga ana tjetër nxënësit e anketuar theksojnë problemin e mospërgjigjes së stafit mësimor-shkencor. Gjithashtu, konstatimi i të anketuarve është se shërbimet profesionale në shkolla nuk janë mjaft të përfshira në zgjidhjen e problemit, sepse nga nxënësit perceptohen si masë ndëshkuese dhe disiplinore, e jo si shërbim për mbështetje psikologjike dhe këshillimore.
Për më tepër, kjo pjesë e hulumtimit tregoi se nuk ekziston një metodë homogjene, e standardizuar që përdoret për të rritur ndërgjegjësimin dhe edukimin e nxënësve për dhunën e bashkëmoshatarëve, por të gjitha shkollat aplikojnë mjetet e tyre me të cilat janë njohur ose trajnuar. Kjo, sipas Institutit, është në kundërshtim me kornizën ligjore dhe strategjike kombëtare, si dhe me rregullat dhe udhëzimet e përgatitura nga Byroja për Zhvillimin e Arsimit. Hulumtimi i Institutit për të Drejtat e Njeriut thekson se është e nevojshme që menjëherë të miratohen të gjitha ligjet dhe aktet nënligjore të parapara në fushën e arsimit, që kanë të bëjnë me dhunën e bashkëmoshatarëve (bulizmin), diskriminimin dhe gjuhën e urrejtjes. Gjithashtu është e nevojshme të parashikohen gjoba për drejtuesit e institucioneve arsimore, nëse ka mosveprim në rastet e diskriminimit, gjuhës së urrejtjes dhe dhunës së bashkëmoshatarëve dhe të ndërgjegjësohet dhe forcohet kapaciteti i stafit mësimdhënës dhe shërbimeve profesionale për njohje dhe reagim të duhur në rast të diskriminimit, gjuhës së urrejtjes dhe/ose bulizmit nga bashkëmoshatarët përmes trajnimeve të standardizuara. (koha.mk)
